Pentagon je poslao približno 4.500 vojnika na Bliski istok, uz 50.000 već raspoređenih tamo.
Američki dnevnik “Njujork tajms” bavio se pitanjem logističkih planova koje američke snage preduzimaju pripremajući se za najgore scenarije na Bliskom istoku, navodeći da je Pentagon poslao približno 4.500 vojnika u tu regiju, uz 50.000 već raspoređenih tamo, u kontekstu eskalacije napetosti s Iranom.
“Njujork tajms” navodi da su Amerikanci ojačali svoje ispostave, baze i aerodrome u regionu. Američke vojne jedinice stacionirane u Iraku i Siriji spremne su za suprotstavljanje napadima iranskih snaga ili njihovih agenata posle napada američke bespilotne letelice u kojem je ubijen iranski general Kasem Sulejmani.
Neće biti velike kopnene invazije
“Njujork tajms” ukazuje na neke događaje koji su podstakli priliv novih američkih snaga. To su, kao prvo, ubistvo američkog kooperanta u Iraku tokom raketnog napada koji je krajem prošlog meseca izvela milicija podržana od Irana.
Drugo: protesti oko američke ambasade u Bagdadu nakon niza američkih vazdušnih udara na iračku grupu Kataib Hezbolah u Iraku i Siriji.
Treće: napad američke bespilotne letelice u kojem je ubijen Soleimani.
Dodaje se da će te nove američke padobranske snage i druge kopnene jedinice delovati pre svega kao odbrambena sila čiji je cilj jačanje američkih baza i kompleksa na tom području i odgovor na bilo koji potencijalni napad, s tim da još nisu planirani veći kopneni napadi tih trupa.
Iz vojske su rekli da planiranje bilo kakvog većeg sukoba s Iranom ne predviđa veliku kopnenu invaziju, kao u Zalivskom ratu 1991. ili invaziji na Irak 2003. Umesto toga svaki duži sukob više bi se oslanjao na vazdušne i pomorske snage, kao i na kibernetičke napade, kako bi se izveli udari na iranske ciljeve ili agente Irana u regionu.
Broj vojnika zavisi od prisustva nosača aviona
U državama Zaliva sada je između 45.000 i 65.000 članova američkog vojnog osoblja, uključujući otprilike 5.500 vojnika u Iraku i 600 u Siriji. U bilo kom trenutku američke snage u regionu ponašaju se na način sličan radu centralnog nervnog sistema, kao što je to bio slučaj u drugim američkim ratovima od napada 11. septembra 2001.
Vojnici, mornari, marinci i pripadnici vazdušnih snaga upravljaju glavnim štabom, obavljaju logističke operacije za 12.000 do 13.000 vojnika u Avganistanu i pokreću stotine posmatračkih misija širom regiona. Broj vojnika u tom području bitno se menja u zavisnosti od prisustva nosača aviona (trenutno “Truman”) i od toga postoji li u tim vodama velika grupa marinaca.
Verojatno će 26. marinska ekspedicijska jedinica uskoro proći kroz Sredozemno more, krećući se prema Crvenom moru. Nosač aviona “Truman” ostaće u regionu negde do februara ili marta, kada će ga zameniti ili podržati nosač “Ajzenhauer”.
List zaključuje da su posade aviona dodeljene “Ajzenhaueru” već obaveštene o pokretanju mogućih misija bombardovanja dugog dometa… pa šta će učiniti?
