Priča o vojnom avionu B-17F istovremeno je zastrašujuća i fascinantna.
Započela je u julu 1942. godine, kad je letelica serijskog broja 41-24521 isporučena američkoj vojsci. Bombarder “Black Jack”, kako su mu tepali, bio je jedna od prvih “letećih tvrđava” izgrađenih u “Boingovoj” fabrici tokom Drugoga svetskog rata, što ga je činilo ponosom američkih trupa.
U rat na Pacifiku uključio se u septembru te godine, kao deo 63. bombarderske eskadrile smeštene u Port Morsbiju na Papui, zapadnom delu Nove Gvineje. Sudbina ga je dostigla u julu 1943. godine kad je, malo posle ponoći, krenuo u napad na teško utvrđenu japansku vojnu bazu Rabaul na ostrvu Novoj Britaniji.
Let je bio problematičan od početka, zbog neispravnih motora na desnom krilu, ali je posada uspela da izvrši misiju. No, kad su krenuli nazad, uleteli su u stravičnu oluju. Sa dva motora u kvaru, brzo gubeći gorivo, pokušali su da ateriraju na plitki greben u zalivu Miln.
Vetar je, međutim, bio suviše snažan. Nekim čudom, posada je uspela da se izvuče pre nego što je avion završio na morskom dnu, gde će duge četrdeset tri godine čekati da ga otkriju trojica australijskih pustolova.
Uprkos grubom padu, leteća tvrđava i danas je izvrsno očuvana, pa pruža uzbudlljiv prizor za ronioce. U društvu brojnih riba, oni dovoljno hrabri mogu da razgledaju kokpit i kupole sa topovima, a s obzirom da su sedišta sačuvana, uz malo mašte moguće je zamisliti posadu na svojim mestima, piše portal Povijest.hr.
