Jedan od najvećih srpskih pisaca Miloš Crnjanski (1893-1977), izuzetan stilista i poeta, rođen je 26. oktobra 1893. godine.
Crnjanski je studirao istoriju umetnosti u Beču, a diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Radio je kao profesor i novinar, pa od 1928. godine bio u diplomatskoj službi, u kojoj ga je u Rimu zatekao Drugi svetski rat. Iz Rima je kasnije preko Lisabona otišao u London, a iz emigracije se u otadžbinu vratio 1965. godine.
U romanu “Seobe” (1929), kao i “Drugoj knjizi Seoba” (1962), Crnjanski je uspeo da poetizuje istorijsku viziju inspirisanu tragičnim rasejanjem Srba, a da je ne liši činjenične osnove. Ta dela su velika istorijska freska i poema o lutanju i bespuću.
Ostali romani Miloša Crnjanskog su: “Dnevnik o Čarnojeviću”, “Kap španske krvi”, “Kod Hiperborejaca” i “Roman o Londonu”.
Čuvena je i njegova zbirka pesama “Lirika Itake” i poema “Lament nad Beogradom”.
Crnjanski je napisao novelu “Priče o muškom”, drame “Maska”, “Konak” i “Nikola Tesla”, kao i putopise “Ljubav u Toskani”, “Knjiga o Nemačkoj”, “Naša nebesa”, “Naše plaže na Jadranu” i “Boka kotorska”.
Po dolasku u Beograd, objavio je svoje poslednje delo “Embahade”.
Miloš Crnjanski umro je 30. novembra 1977. godine u Beogradu, a sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju.
Prema njegovoj želji iz testamenta, Narodna biblioteka Srbije primila je 1979. godine piščevu zaostavštinu.
