Holandski slikar Harmens van Rajn Rembrant (1606-1669), jedan od najvećih u istoriji slikarstva, rođen je 15. jula 1606. godine.
Uradio je 650 uljanih slika, oko 300 gravira i gotovo 2.000 crteža, uključujući remek-dela kao što su “Noćna straža”, “Izgubljeni sin”, “Čas anatomije doktora Tulpa”, “Hristos kao baštovan”, “Dobri Samarićanin”, “Hodočasnici u Emausu”, “Suknari”, “Jakov blagosilja unuke”…
Rembrant je jedan od najuticajnijih ličnosti zapadnoevropske umetnosti 17. veka.
Psihološka dubina njegovih portreta i produbljena interpretacija biblijskih događaja koje je rado slikao, ostali su do danas jedinstveni i neponovljivi.
Rembrant je takođe poznat i po tome što je potpuno usavršio tehniku kjaroskuro (svetlo-tamno), kojim se označava upotreba kontrasta svetla i senke koji utiču na celu kompoziciju dela i takođe metod kojim se postiže volumen trodimenzionalnih predmeta i figura.
Njegovo slikarstvo stilski pripada baroku. Ovo doba je poznato kao zlatno doba Holandije, kada je ta zemlja doživela politički, privredni i umetnički procvat.
Već za života Rembrantova dela su kopirana i imitirana. Posle njegove smrti kritičari, pristalice klasicizma, nisu imali visoko mišljenje o njegovom slikarstvu, ali su njegove slike bile omiljene i na ceni kod privatnih kolekcionara.
U 18. veku pojavili su se slikari u Nemačkoj i Engleskoj koji su bili nadahnuti njegovim delom, a tek sredinom 19. veka pojavili su se ozbiljni istraživači njegovog života i stvaralaštva.
Danas se Rembrant smatra jednim od najznačajnijih likovnih umetnika u istoriji umetnosti.
