Otkriće prastarih kostiju u Španiji i analiza njihove DNK poljuljala je Darvinovu teoriju o ljudskoj evoluciji. Pronađeni na severu zemlje, u takozvanoj Jami kostiju, bolje rečeno pećini koja se nalazi oko deset metara ispod površine, ovi ostaci glasno postavljaju nova pitanja, doduše ne odgovrajući na stara.
Da je pred svima nama jedno veliko pitanje ljudske evolucije ističe i antropolog Matijas Mejer sa Instituta za evolucijsku antropologiju.
Takođe, Svante Pebo, direktor srodnog Instituta u Nemačkoj smatra da su ovim otkrićem proširena znanja o ljudskoj genetici za oko 300.000 godina, tako da se sada može proučavati DNK predaka starih stotinama hiljada godina. Prethodna najstarija DNK koja se analizirala pripadala je jednoj devojčici iz azijske grupe denisovaca, koja je živela pre 80.000 godina.
U Jami kostiju nalaze se fosili hominina iz ledenog doba. Njihova analiza DNK nije pokazala postojanje zajedničkog pretka sa neandertalcima – pračovekom koji je živeo pre 350.000 godina.
Naučnici su analizirali koštani prah s grudne kosti i uporedili ga s genom čoveka, majmuna, denisovaca i neandertalaca. Rezultat ih je iznenadio jer je pokazao da su španski hominini bili sličniji denisovcima, koji su čak i geografski udaljeniji, nego neandertalcima.
Upravo je to ono što pokazuje složenost ljudske evolucije i činjenicu da je – komplikovanija nego što smo mislili.
Ostaci 28 tela
Jama kostiju otkrivena je sedamdesetih godina 20. veka i od tada je predmet proučavanja. U njoj su pronađeni ostaci 28 čovekovih predaka i rođaka za koje se smatralo da su prethodnici naše vrste homosapijensa, takozvani – homohajdelbergensis.
