Srpski sportisti i sportski klubovi neraskidivi su deo istorije australijskog sporta i pripadaju im velike zasluge za oblikovanje sportske fizionomije nacije. Naročito kad je reč o fudbalu, srpska zajednica Australije ima čime da se ponosi. Veliki treneri, selektori, vrsni igrači, mnogobrojni osvojeni trofeji… Svi zajedno utkali su prepoznatljivi sportski genetski kod srpskog naroda u Peti kontinent i omogućili svima nama privilegiju da zahvaljujući njima o Srbima i Srbiji slušamo u superlativu i hiljadama kilometara daleko od otadžbine.
Kao omaž svim velikanima, ali i onim tihim herojima koji su decenijama učestvovali u usponima i padovima srpskih klubova, “Vesti” vam donose feljton “Istorija srpskog sporta na Petom kontinentu” iz pera našeg dopisnika iz Melburna Milana Ninovića (na slici).
Srpska sportska istorija na Petom kontinentu počinje na jugu Australije. Šarmantni grad Adelajda smatra se kolevkom organizovanog sporta u našoj zajednici jer je u njemu osnovan ne samo prvi srpski fudbalski klub, već i jedno od najstarijih srpskih udruženja u Australiji – FK Beograd.
Fudbalski klub Beograd osnovala je 22. oktobra 1949. godine grupa srpskih emigranata, pre svega političkih izbeglica iz posleratne komunističke Jugoslavije. U Beogradovoj monografiji, autora Petra Nikolića, jednog od osnivačkih članova kluba, koja je odštampana za jubilej 50 godina postojanja 1999. godine, zapisano je da su u grupi osnivača Beograda bili pre svih Ilija Ika Ilić, Danilo Čukić, Vasilije Vaso Keković, Dušan Duško Naumović i drugi.
Za prvog predsednika izabran je Ilija Ilić, a prvi sekretar bio je Danilo Čukić. Autor knjige Petar Nikolić je pored toga što je bio deo osnivačkog tima postao i sekretar, a kasnije i dugogodišnji predsednik Fudbalskog saveza Južne Australije.
Vredni hroničar
U pripremi monografije Beograda veliku ulogu u prikupljanju istorijskih podataka obavio je njegov prezimenjak Stevo Nikolić, koji je i dan-danas izuzetno aktivan u okviru srpske zajednice u Južnoj Australiji, ne samo u fudbalskom klubu, već i ostalim društvenim organizacijama u Adelajdu. Stevo je jedan od vodećih koreografa čak 12 folklornih grupa u Folklornom društvu “Oplenac”, pri Crkveno-školskoj opštini srpskog hrama u Kilkeniju u Adelajdu.
Kad je došao u Adelajd, samim tim i u FK Beograd davne 1970. godine, Stevo Nikolić je obavljao skoro sve funkcije. Sedam godina bio je i predsednik kluba i tokom poslednjih pola veka uvek je bio na usluzi ostalim upravama koje su se smenjivale. Da je Stevo Nikolić uistinu živa legenda kluba potvrđuje podatak da je svojevremeno igrao i za juniorske timove i rezerve Beograda, a jedan je od predsednika sa najdužim stažom. Jedini koji ga je u toj ulozi nadmašio je aktuelni predsednik Andrija Popović – Buco.
Jedinstveni spomenar
Koliko je poznato, u Australiji postoji veliki broj fudbalskih klubova u okviru srpske zajednice, ali je Beograd jedini koji ima napisanu knjigu na engleskom jeziku, sa skoro svim podacima tokom prvih pedeset godina u slici i reči. Možda je Beograd imao i sreće da je imao među brojnim članovima i prezimenjake Nikoliće, legende kluba Petra i Stevu, koji su na svoj način upisali Beograd u besmrtnike. Pored mnogobrojnih trofeja, nagrada i plaketa, ovaj spomenar je najsjajniji predmet koji krasi klupske vitrine u Vudvilu.
Inače, klub je osvajao titule državnog prvaka Južne Australije, šampiona Prve divizije, Druge divizije, osvajača Koka-kola kupa, Ampol kupa i Kupa Federacije.
Igračke legende
Tokom sedamdeset i kusur godina duge istorije, kroz Beograd je prodefilovalo ko zna koliko članova, funkcionera i fudbalera, ali su najdublji trag ostavili Zoran Matić i Milan Ivanović. Obojica su svojevremeno nosili dres Beograda, a kasnije bili i treneri ovog srpskog kluba. I Matić i Ivanović su sa Adelajd sitijem osvajali sve što se u klupskom fudbalu može osvojiti na ovim prostorima, a bivši fudbaler beogradske Crvene zvezde Ivanović je i čak 59 puta igrao za reprezentaciju Australije. Na oproštaju od državnog dresa Ivanović je nosio kapitensku traku, što je bila jedna vrsta priznanja za veliki doprinos nacionalnom timu Australije.
Frenk Mičel
Kad se Beograd u smiraj 1955. godine preselio iz Južnog Parklendsa u Zapadni Vudvil, klubu se pridružio i Frenk Mičel. Njegova kuća se nalazila tik uz Beogradov novi teren i u početku je klub kod Frenka držao najosnovniju sportsku opremu. Malo po malo, Mičel je postao potpuno uključen u svakodnevni rad Beograda, pre svega na održavanju terena i unapređivanju prostorija, a kasnije i kao osnivač juniorskog pogona. Zbog izuzetne posvećenosti nosio je nadimak “Mr Beograd” i postao je službenik sa najdužim stažom u klubu. Posle njegove smrti ime stadiona Beograda je promenjeno u “Frenk Mičel park”, u znak poštovanja za decenije odane službe i za to što je svoju kuću poklonio klubu.
Kraljeva vojska
Većina osnivača Fudbalskog kluba Beograd bili su oficiri Jugoslovenske kraljevske vojske. Oni su tokom 1948. i 1949. uglavnom emigrirali u Adelajd iz kampova za raseljena lica u zapadnoj Evropi i na Bliskom Istoku. Do danas je u Fudbalskom klubu Beograd sačuvano nasleđe kraljeve vojske koje se izuzetno poštuje.
