Predstojeći parlamentarni izbori u Hrvatskoj velika su šansa za zemlju, jer nepovoljan razvoj događaja unutar Hrvatske, u okruženju i na međunarodnoj sceni zbog političke nestabilnosti, rata u Ukrajini i Gazi, nestabilnosti u regionu i posledice pandemije Covid-19 može odvesti zemlju u neželjenom smeru.
To se navodi u analizi Međunarodnog instituta za bliskoistočne i balkanske studije (IFIMES) iz Ljubljane i ukazuje da ne treba isključiti ruski uticaj na izbore u Hrvatskoj.
Hrvatska se, kažu, mora odlučiti, da li će i dalje živeti između prošlosti i/ili budućnosti ili će se definitivno opredeliti za razvoj moderne hrvatske države i definisane budućnosti. Tu odluku će, dodaju, doneti hrvatski birači.
Hrvatski politički vrh, ukazuje se, često zaboravlja, da je Hrvatska članice EU i NATO što zahteva implementaciju visokih političkih standarda i tome primerenu političku kulturu, posebno prema državama u susedstvu.
Hrvatska, smatraju analitičari, ima potencijala za političke promene na predstojećim izborima.
“Rezultati parlamentarnih izbora mogu zbog razdrobljenosti političke scene dovesti do nemogućnosti formiranja nove Vlade što bi dovelo do novih prevremenih parlamentarnih izbora. Smenjivost vlasti je smisao i sastavni deo demokratije”, navodi se u analizi uoči sutrašnjih 11. po redu parlamentarnih izbora od osamostaljenja Hrvatske 1991. godine.
Aktuelni premijer i šef HDZ-a Andrej Plenković se, kažu, pokušava prikazati kao umiveno lice evropske politike i Evropske narodne stranke (EPP).
“Ali, to ne odgovara njegovom pravom licu”, piše IFIMES i dodaje da intenzitet korupcije i nepotizma za vreme vladavine Andreja Plenkovića dosegao je istorijske razmere.
Na površinu, navodi se, izbijaju snage revizionizma i menjanja karaktera prošlosti, sve zbog vlastitih interesa. Hrvatska kao država i društvo trebalo bi da bude afirmativnija i predvodnica borbe za poštovanje ljudskih prava, građanskih sloboda, očuvanja državnih granica, za miroljubivo rešavanje sporova.
“Ona to deklarativno jeste, ali u praksi nije. Plenković ignoriše opasnije pretendente na hrvatski etnički prostor, a to su italijanski i mađarski pretendenti. Oni se pojavljuju povremeno i opasniji su nego odnosi sa Srbijom, BiH ili Slovenijom”, navodi IFIMES.
Analitičari smatraju, da je hrvatska demokratija sve ugroženija i da Hrvatska sa Andrejem Plenkovićem (HDZ) polako ali sigurno klizi u autokratiju i da je potrebno osujetiti i zaustaviti te trendove, jer Hrvatska kao članica elitnog društva, EU i NATO, treba da baštini i implementira najviše demokratske standarde i vrednosti.
Kao posebnost ovih parlamentarnih izbora je, piše IFIMES, da se u izbornu utakmicu uključio predsednik Republike Zoran Milanović, kao neslužbeni premijerski kandidat liste predvođene SDP-om nazvanoj “Reke pravde”.
Radi se o situaciji bez presedana u Hrvatskoj u svim dosadašnjim izbornim ciklusima od samostalnosti što prema pojedinim ocenama može dovesti u pitanje regularnost parlamentarnih izbora.
Analitičari smatraju, da personalni sukob premijera Andreja Plenkovića (HDZ/EPP) i Zorana Milanovića šteti reputaciji Hrvatske, ali naglašavaju važnost uloge predsednika Milanovića kao korektiv HDZ-ove vlasti, koja sa Andrejem Plenkovićem klizi ka autokratiji i počinje sve više da lici autokratskim režimima.
Dosadašnja opozicija zbog svoje rascepkanosti i posvađanosti nije bila u stanju da bude korektiv i nadzornik Plenkovićeve vlasti i tu ulogu je preuzeo predsednik Milanović, koji je u javnosti daleko popularniji od Plenkovića, smatraju analitičari.
“Sasvim sigurno Zoran Milanović i Andrej Plenković ne mogu svojim vokabularom i političkim stilom delovanja doprineti ozdravljenju hrvatskog društva nego samo produbljivanju negativnih pojava i trauma iz nedavne prošlosti. Milanović i Plenković doprinose dodatnoj polariziranosti i svađi u hrvatskom društvu. Nizak nivo političke kulture i estradni maniri premijera Plenkovića i predsednika Milanovića pokazuju da Hrvatska u tom pogledu ne zaostaje za regijom Zapadnog Balkana, jer se premijer i predsednik ponašaju na tipičan ‘balkanski način””, piše IFIMES.
Eksperti smatraju, da su Hrvatskoj potrebne ustavne promene, a mišljenja se razilaze kada su u pitanju sadržaj i obim ustavnih promena. Hrvatska se mora suočiti sa racionalizacijom broja županija (21), gradova 127 i 428 opština.
