Romeo Romei je rođen 14. avgusta 1906. godine u Herceg Novom. Pomorsku akademiju je studirao u Livornu od 1924. godine. U činu potporučnika već 1929. godine našao se na moćnoj krstarici Trieste gde se ubrzo istakao kao vrlo sposoban oficir, pa se već za godinu dana na njegovim ramenima zasijala i druga zvezdica – proizveden je u čin poručnika korvete i postavljen na veoma odgovornu dužnost navigacionog oficira.
Duh avanture
Ubrzo je, međutim, uvideo da moćni površinski brodovi nisu ono što ga je opredelilo za pomorsku akademiju, da želi više dinamike i avanture, pa je presavio tabak i od više komande zatražio prekomandu u podmorničku flotu, koja je očigledno više odgovarala njegovom bokeljskom temperamentu i sklonostima.
Zapazio je to, izgleda, i neko iz više komande pa je udovoljio želji mladog oficira, poslao ga da završi i dodatnu specijalnu
obuku za podmorničara i on se, u činu poručnika bojnog broda, u koji je proizveden 1933. godine, ubrzo našao na novoj podmornici Perla
kao pomoćnik komandanta. Talenat i sposobnosti koje je ispoljavao od prvog dana, ubrzo su ga doveli i za kormilo ovog moćnog podmorskog broda koji će sedam-osam narednih godina gospodariti u svim vodama u kojima se pojavljivao od Sredozemnog i Crvenog mora do Indijskog okeana.
Nakon velike veštine koju je Romei ispoljio tokom dvogodišnjih specijalnih, tajnih misija blokade sredozemnih španskih obala u vreme građanskog rata koji je u to vreme plamtio na Pirinejima, podmornica Perla je 1938. godine prekomandovana iz Mediterana u Crveno more, u italijansku flotu stacioniranu u luci Masaua u Eritreji, sa zadatkom da kontroliše istočne obale Afrike.
Upozorenja na gas
Odatle će preduzimati više misija u vodama Indijskog okeana i proveravati uslove podmorskog delovanja u različitim vremenskim i klimatskim prilikama. Izveštaji kapetana Romeija o uslovima plovidbe i borbenog delovanja u podmorju Indijskog okeana, bili su vrlo nepovoljni i upozoravajući, što će se, kao tačno, nažalost pokazati već u prvoj ratnoj operaciji koju će podmornica Perla, pod komandom drugog kapetana, imati u Indijskom okeanu u leto 1940. godine.
Ispostavilo se, naime, da je tačno Romeijevo upozorenje na brojne opasnosti koje podmuklo vrebaju u Indijskom okeanu, a posebno na opasnost od curenja veoma otrovnog, bezbojnog i bezmirisnog gasa metil-hlorida koji se koristi u sistemima za klimatizaciju u ovom tipu podmornica. Upravo taj gas je potrovao i ošamutio oko osamdeset odsto posade podmornice Perla, što je dovelo do toga da se podmornica nasuče i postane lak plen britanske flote.
Italijani su ipak uspeli da odbrane i u bazu dotegle teško oštećenu podmornicu, ali je cena te operacije bila tragična – petnaest stradalih mornara i oficira.
Grad mornara
Zahvaljujući sačuvanoj dokumentaciji po državnim arhivima i privatnim arhivskim zbirkama, a naročito popisima obavljenim u tri navrata u prvim decenijama devetnaestog veka, danas se pouzdano zna da je, samo za dvesta godina, od početka osamnaestog do početka dvadesetog veka, hercegnovska opština imala čak 446 kapetana duge plovidbe, odnosno pomoraca koji su ostavili traga i ime vredno pomena.
Pri tom valja naglasiti da je ovo period možda i najburnije istorije Herceg Novog, vreme kad su ga pohodili i španski konkvistadori, vreme takozvanog Morejskog rata kad su se na ovim prostorima ukrštala koplja i interesi Osmanskog carstva i Mletačke republike, pa vreme rusko-turskog rata, a ni Napoleon u svojim osvajačkim pohodima nije mimoišao Herceg Novi i Boku. Za tih dvesta godina na komandnim mostovima brodova, koji su plovili širom sveta, smenjivalo se i devet Musića – Petar Musić, Luka Simeonov Musić, Mitar Simeonov Musić, Jovan Mitrov Musić,
Gligor Mitrov Musić, Nikola Lukin Musić, Jerolim (Jefto) Lukin Musić, Vaso i Petar A. Musić. Sve su to bili znameniti pomorci iz porodice koja se dvadesetih godina osamnaestog veka na ovaj prostor Boke doselila iz Vasojevića i za kratko vreme stekla ugled jedne od najviđenijih, prvenstveno zahvaljujući umeću i ugledu koji su upravo stekli kao pomorci i vešti pomorski trgovci.
Čuvar tradicije
Po tome što je voleo more i moreplovstvo, moglo bi se reći da se Romeo Romei uvrgao na ujčevinu, odnosno da je tu sklonost poneo iz rodnog kraja svoje majke i mesta gde je on ugledao ovaj svet. Herceg Novi i taj podorjenski prostor na kapiji Boke ima veoma dugu i bogatu pomorsku istoriju i tradiciju, ali i kulturu da tu tradiciju čuva i otima je od zaborava.
