Na listi najsmrdljivijih gradova u Evropi koju je svojevremeno sastavio portal Euronews našao se Edinburg, koji ima dugu istoriju borbe s neugodnim mirisima. 2003. godine bio je na vrhu lestvice najsmrdljivijih gradova na svetu, kako ga je pozicionirao turistički magazin, piše Edinburgh live.
Stanovnici glavnoga grada Škotske morali su da trpe svakojake arome tokom prošlosti. Nakon smrada koji se širio zbog bacanja fekalija kroz prozor i odlaganja mrtvih tela nastupio je smog koji je prekrio grad. Problem ove generacije su kanalizacija u blizini elektrane Scottish Water i snažni mirisi koji dopiru iz pivara i destilerija.
Neke od njih pronalaze i kreativne načine da ne ostavljaju svoj “mirisni” trag. Istorijska destilerija North British u Edinburgu se složila kako bi rešenje protiv mirisa prženog slada, koji gradu pruža poseban šmek, moglo biti u 30-metarskom tornju koji bi smanjio uticaj destilerije na okolinu.
Edinburg je nekad bio poznat kao Atina Severa – ali u 17. veku celi je grad bio ograđen velikim zidom kako bi se odbranio od uljeza. No to je imalo i svoju cenu. Ono što je danas poznato kao Princes Street Gardens, nekada je bilo mesto na kojem su se rešavali mrtvih tela i otpada koji je odlazio u ogromno smrdljivo jezero Nor’ Loch.
U zatvorenom gradu koji je uskoro postao premalen za sve stanovnike problema nije nedostajalo. Odbrambeni zidovi otežali su cirkulaciju vazduha, pa se grad davio u oblacima gustog dima koji je dopirao iz dimnjaka. Zbog smrdljivog smoga koji je ispunjavao grad Edinburg je dobio nadimak Auld Reekie (Old Smokey).
Kako bi napravio mesta u gužvi, Edinburg je počeo graditi uvis, prisiljavajući stanovnike da žive u srednjovjekovnim neboderima u vreme kada nije bilo odgovarajućih vodovodnih sistema, pa se ostalim problemima pridružio i onaj “toaletni”. Svake večeri u 22 sata stanovnici Edinburga vikali bi s prozora “Gardy Loo” kako bi upozorili ljude da sledi “smrdljiva bomba”. Zatim su ispraznili sadržaj svojih kanti za otpad na ulice, koji bi oticao u Nor’ Loch, koji je, vjerovali ili ne, služio i kao izvor vode.
Edinburg je i dom najsmrdljivije biljke na svetu, Amorphophallus titanum. Cvet leš procvetao je u Kraljevskom botaničkom vrtu u Edinburgu tri puta. Kada je prvi put izrasla 2005. godine, 19.000 ljudi pohrlilo je da poseti retku biljku kako bi osetilo njenu oštru aromu.
Srećom, danas je situacija u glavnom škotskom gradu mnogo bolja nego što je to bila u prošlosti, a turisti ga ne zaobilaze. Ljubitelji viskija, istorijske arhitekture, ne razmišljaju previše o smrdljivoj prošlosti – a uz toliko divota, zašto i bi.
I to je britanska kolonija i Skoti trpe englesku torturu vekovima.Zato ni Skoti,ni Welsani ni Irci ne vole engleze.Vreme je da se britanija rasparca kao syo su oni razbili i razbijali po svetu.kao sto je otisla njihova princesa Dijana i kraljice majka i elizabeta otici ce na smetliste i njihova osvajacka imperija.
Šta ti je kriva Dajana ! Ona nie bila kraljica, a ionako u parlamentarnim monarhiama kraljevi i kraljice nemaju nikakvog pilitičkog uticaja. I ne smeju ni da imaju po Ustavima.