Fudbalska reprezentacija Srbije u Kataru će treći put učestvovati na Mundijalu kao samostalna država, a ukupno 13. put ako se uzmu u obzir nastupi zemalja čiji je Srbija bila deo.
Sve je počelo u Urugvaju 1930. godine, na istorijskom prvom Mundijalu, kada je Srbija nastupila kao Kraljevina Jugoslavija (samo sa srpskim fudbalerima) i predvođena Aleksandrom Tirnanićem, Blagojom Mošom Marjanovićem i Milutinom Ivkovićem stigla do polufinala.
Međunarodna fudbalska federacija (FIFA) rangira Jugoslaviju kao četvrtu na tom šampionatu, uprkos tome što je u pitanju jedini turnir na kojem se nije igrao meč za treće mesto. Celu tu priču prati mnogo kontroverzi, ali je na kraju “presudlio” to što su Amerikanci, koji su poraženi u polufinalu od Argentine, imali bolju gol razliku.
Sedam puta srpski fudbaleri bili su deo reprezentacije SFRJ – u Brazilu 1950, Švajcarskoj 1954, Švedskoj 1958, Čileu 1962, Nemačkoj 1974, Španiji 1982. i Italiji 1990. godine.
Najbolji rezultat ostvaren je u Čileu kada je ekipa predvođena Dragoslavom Šekularcem osvojila četvrto mesto, a sjajan utisak ostavljen je 1990. godine kada je tim na čelu sa sadašnjim selektorom Draganom Stojkovićem Piksijem bio peti, odnosno eliminisan u četvrtfinalu na penale od Argentine.
Zvanično peto mesto osvojeno je i u Brazilu 1950. i Švedskoj osam godina kasnije.
U Francuskoj 1998. godine Srbija je zajedno sa Crnom Gorom igrala pod imenom SR Jugoslavija, a u Nemačkoj 2006. godine pod imenom Srbija i Crna Gora.
Kao Srbija prvi put na Mundijalu tim je zaigrao u Južnoj Africi 2010, a nakon što je “preskočen” Brazil 2014, izboren je plasman u Rusiju 2018. godine.
Oba puta Srbija je eliminisana u grupnoj fazi, a poslednji put u nokaut fazu stigla je u prošlom veku, u Francuskoj 1998. godine, kada je u osmini finala eliminisana od Holandije 2:1 u utakmici koja će se pamtiti po “prečki iz penala” Predraga Mijatovića.
