Erik Romer (Eric Rohmer) je režirao 24 filma u periodu od 50 godina, uključujući veoma cenjene "Priče o četiri godišnja doba". Svetsku slavu stekao je filmom "Moje noći kod Mod" (Ma nuit chez Maude) iz 1969. godine koji je nominovan za Oskara za najbolji scenario.
Film "Klerino koleno" (Le genou de Claire) osvojio je najviše počasti na filmskom festivalu u San Sebastijanu 1970.
Romer je rođen u Nansiju 1920. godine. Jedno vreme je radio kao nastavnik književnosti, a književna dela izvršila su veliki uticaj na njegov kasniji rad na filmu.
Prepoznatljiv stil
Romerovi filmovi poznati su po dugim dijalozima među mlađim pripadnicima srednje klase i po skoro potpunom odsustvu akcije. |
Nakon toga je počeo da piše o filmovima i 1950. godine sa režiserima Žan-Likom Godarom, Fransoa Trifoom i Žakom Rivetom – takođe utemeljivačima "novog talasa" – osniva časopis "Bioskopska gazeta".
Kasnije je postao urednik u časopisu "Bioskopske sveske", bibliji pokreta "Novi talas", koji je želeo da se otrgne od ograničenja klasičnog filma i stvori oštriji, improvizovan stil.
Nakon predstavljanja svog poslednjeg filma "Romansa Astree i Seladona" (Les amours d’Astree et de Celadon) na filmskom festivalu u Veneciji 2007. godine, Romer je izjavio da razmišlja o povlačenju.
