R. Grujić u "Plemenskom rječniku ličko-krbavske županije", iz 1915. godine, beleži da je u Brotnju kod Srba, bilo 13 domaćinstava Drča, a manji broj i u okolini Donjeg Lapca, u Doljanima i Zaklopcu, Dobroselu i Suvaji. Bilo ih je i u Gospiću i Počitelju, ali su se još pre početka Prvog svetskog rata iselili.
Drče u Brotnju i Srbu mogli su da se nasele posle Svištovskog mira, 1791, to jest posle austrijsko-turskog rata, kada su ti delovi današnje Hrvatske, u to vreme u sastavu Bosne, izuzeti iz osmanske imperije i pripojeni habzburškom carstvu. Iz te oblasti, na levoj strani Une, od Vaganca do Srba, mnoge porodice su prešle u Bosnu, dok je austrijska uprava sprovodila plansko naseljavanje svoje nove teritorije, od Gvozda do Zrmanje.
Tako su se i Drča našle na srpskom području – u Brotnju, u Zaklopcu i Suvaji, kao i Dobroselu i Doljanima. Njihovo poreklo nije sasvim jasno izdiferencirano – za jedne se kaže da su već bili u tom kraju, a za deo njih da su došli iz okoline Knina.
M. Radeka u "Karlovačkom vladičanstvu" kaže da su Drče srpske pravoslavne porodice, sa slavom Jovanjdan.
"Leksik prezimena SR Hrvatske", iz 1976, beleži Drče ponajviše u Brotnji, Kašiću, Parčiću, Vrani, Vukšiću i Radošinovcu kod Benkovca, kao i Zadru i, sporadično, Šibeniku, kao i oko Našica, Čazme, Osijeka i Vukovara.
Interesantno je da su se Drče, u raznim periodima, selile preko Une u bosansku Krajinu, na primer, tri porodice sa slavom Jovanjdan u Tursku Jasenicu, kao kmetovi. Sredinom 18. veka u selo Busije se doselila jedna kuća Drča iz Brotnja, za koje možemo reći da su, nesumnjivo, direktni srodnici g. Srđana.
Prema šematizmu Dabro-bosanske mitropolije, krajem 19. veka, porodice Drča, sve sa slavom Jovanjdan, zabeležene su u oblasti Petrovca i okolini Prijedora, Bihaća i Sanskog Mosta. Jedino su Drče u parohiji Jelovac, kod Dubice, slavile Sv. arhanđela Mihaila.
Sažimajući razna saznanja – uvereni smo, pouzdana, jer su zasnovana na istraživanjima Cvijićevih saradnika i nastavljača – smatramo da su preci Drča, uglavnom stočari, iz okoline Peći, Metohije, krenuli najpre u Hercegovinu, pa u Dalmaciju. Neki su se zadržali u Bukovici, drugi prešli u Ravne kotare, treći u Krajinu i Liku i dalje na područje Vojne granice.
Mnogi su prilagođavali izvorno prezime u Drca, Drća, u Zagorju Drčec, a neki su dodali ić i postali Drčić.
Prezime Drča je moglo da nastane jedino od nadimka prema staroj srpskoj i slovenskoj reči drča, za koju Vuk u "Rječniku" objašnjava da je to "drhtalica", jelo koje danas znamo pod turskim, odnosno persijskim imenom – pihtije.
