Kako navode, raseljeni su iz mnogih mesta, a slave slavu Aranđelovdan.
U Boki, Nakićenović navodi Dragičeviće u Podima, u hercegnovskoj oblasti. Veli da su se 1692. godine sa popom Savatijem LJubibratićem iselili iz Popova u Hercegovini.
Slava im je Sv. arh. Mihailo. Iz ove familije su dva značajna čoveka zabeležena u arhivu hercegnovske opštine: pop Isaija Dragičević i predsednik opštine Jovo Dragičević.
Gotovo smo sigurni da ovi Dragičevići iz Popova predstavljaju samo povratnu seobu u Boku, a da su nekad bili u Potpeću, u Piperima, gde i danas ima osam kuća Dragič/ćevića koji su se spustili potom u Zavalu i potisnuli starosedeoce Banaševiće ili se pomešali sa njima.
I jedni i drugi slave Aranđelovdan, a prislužuju Petkovdan.
A što ima i katolika Dragičevića očigledno je, što i sam čitalac zna, rezultat mnogovekovnog procesa menjanja vere i denacionalizacije.
