Sa ovakvim tipom dijagnoza se bavi Iridologija, ali i novo naučno otkriće može da pomogne lekarima da na vreme otkriju i spreče srčane smetnje
Naučnici su otkrili da veličina zenica otkriva rizik od infarkta.
Pored već znanih simptoma i dijagnostičkih testova koji otkrivaju stanje srca, naučnici su došli do revolucionarnog otkrića.
Kako veličina zenica može da predvidi rizik od teškog srčanog stanja?
Prema studiji, pacijenti koji imaju srčanu insuficijenciju, a odlikuju ih manje zenice, imali su nižu stopu preživljavanja i veći rizik od komplikacija usled srčanih problema. Ovo otkriće sugeriše da postoji veza između veličine zenica i pogoršanja bolesti srca.
Analiza veličine zenica može da ukaže koliko dobro funkcioniše autonomni nervni sistem osobe, a koji je “zadužen” za neke nesvesne funkcije, kao što je kontrola otkucaja srca.
Šta je autonomni nervni sistem?
Autonomni nervni sistem predstavlja deo perifernog nervnog sistema i reguliše određene procese u organizmu kao što su disanje, krvni pritisak i funkcije unutrašnjih organa. Ove funkcije su automatske i vrše se na nesvesnom nivou i u sadejstvu sa somatskim nervnim sistemom.
Međutim, kod pacijenata sa srčanom insuficijencijom, otkucaji srca mogu da budu nepravilni. Pošto “ponašanje” zenica (odnosno, kako se sužavaju ili šire u svetlim i tamnim uslovima) takođe kontroliše autonomni nervni sistem, merenje njihove veličine može na sličan način da pomogne da se utvrdi koliko dobro taj sistem funkcioniše.
Za ovu studiju, pacijenti su dobili naočare i dato im je pet minuta da im se oči prilagode mraku. Nakon tog vremena, istraživači su izmerili površinu zenica, podelivši ih na dve grupe – one sa malim i one sa velikim. U mraku, zenice bi trebalo da se prirodno šire, tako da kod onih iz grupe “malih” autonomni nervni sistem nije funkcionisao.
Nakon što su uzeli u obzir druge moguće srčane komplikacije, istraživači su zaključili da pacijenti iz grupe “velikih zenica” imaju 28 odsto manje šanse da umru od srčane insuficijencije, a 18 odsto manje šanse da budu ponovo primljeni u bolnicu, u poređenju sa onima iz grupe “malih”. Ovo otkriće bi moglo da pomogne lekarima da odrede kojim pacijentima sa srčanom insuficijencijom je potrebna hitnija nega.
