– Mnogo sam tužna. Mnogo divnih ljudi odlazi. On je bio jedan od poslednjih Mohikanaca. Imala sam čast da ga upoznam još ’70-ih godina kada je njegov sin Srđan bio beba. Bio je dobar kolega, glumac, brat velike glumice kao što je Mira Stupica, ali je bio rasterećen te činjenice. Bio je jednostavan, mio čovek, koga sam veoma poštovala – rekla je Zlata Numanagić. Njena koleginica Rada Đuričin ne krije da je tužna zbog odlaska ovog velikog glumca.
– Šta da vam kažem, on je bio jedan od najomiljenijih glumaca među glumcima, a volela ga je i publika. Beskrajno sam ga volela i cenila, uživala sam dok sam ga gledala na sceni, a imala sam priliku i da igram sa njim na početku moje karijere, kada se pokazao kao dobar partner koji želi da pomogne. I kao čovek i kao glumac je bio divan. Imao je osoben šarm kojim je potpuno osvajao sve one koji su se našli u njegovoj blizini. Glumac kojem su svi verovali, kome su se divili i beskrajno mi je žao što nas je napustio – rekla je Rada.
Troje dece iz dva brakaI dok je na filmskom platnu ili na pozorišnoj sceni pokazivao svu raskoš svog glumačkog talenta, nerado je o detaljima privatnog života govorio za medije. Iz braka sa balerinom Snežanom Matić dobio je sina Srđana Žiku Todorovića, danas veoma uspešnog glumca. Na žalost, ovaj brak nije opstao. Po drugi put se oženio Amerikankom Kerolin s kojima je dobio ćerke Danu (takođe glumicu) i Taru. Kako je umeo da se našali dva braka za čoveka kao što je on, pa još i glumca nije mnogo. Krajem maja po prvi put je postao deda, kada je njegov sin Srđan dobio sina, a Bora je bio presrećan zbog rođenja unuka Dejana. |
Borivoje Bora Todorović rođen je 5. novembra. 1929. godine u Beogradu u učiteljskoj porodici. Bio je jedan od najpoznatijih srpskih glumaca koji je svojom maestralnom glumom ostavio neizbrisiv trag u jugoslovenskoj i srpskoj kinematografiji. Iako je upisao Mašinski fakultet, gledajući šest godina stariju sestru Miru Stupicu zaljubio se u glumu, napustio mašinstvo i upisao Pozorišnu akademiju.
– O mojoj sestri Miri Stupici ne treba mnogo da se priča. To je glumica koja se rađa kao retkost. Gledajući nju i sam sam postao glumac, inficirao sam se od nje, zavoleo sam pozorište… Ni sam ne znam šta da kažem jer sve što bih rekao malo je – rekao je jednom prilikom Bora o svojoj starijoj sestri.
Na Akademiji je diplomirao 1956. godine i iste godine debitovao je u filmu "U mreži", ali je zauvek ostao upamćen po ulozi Đenke, predratnog filmskog pionira u kultnom filmu "Maratonci trče počasni krug" Slobodana Šijana. Umeo je Bora da odabere uloge po svojoj meri, bez obzira da li glumi velike ili male role koje je znao da iznese na maestralan način kao što je uloga žrtve u "Balkanskom špijunu" ili rola Pika u "Balkan ekspresu". Reditelji su voleli da rade s njim jer su znali da će svakom junaku udahnuti život na svoj specifični način, kao niko drugi. Iako je igrao najrazličitije likove i dobio gotovo sve glumačke nagrade, on lično smatrao je da je uloga Ahmeda u filmu "Dom za vešanje," Emira Kusturice najbolja koju je odigrao u karijeri.
– Igrao sam na stranom, romskom jeziku jednog veoma pokvarenog Ciganina. Po mom mišljenju to je najbolja uloga koju sam odigrao na filmu – objasnio je jednom prilikom Bora, koji se pre dve godine povukao iz glume smatrajući da je bilo dosta.
