Oko 10 % planete Zemlje je prekriveno lednjacima, oko 19 % je neplodna zemlja (pustinje, suve i slane ravnice, plaže, peščane dine i otkrivene stene). Ono što ostaje naziva se: naseljiva zemlja.
Šume čine nešto više od jedne trećine (38 %) nastanjive kopnene površine, što je oko jedne četvrtine (26 %) ukupne kopnene površine. Vidno je da se globalna šumska površina smanjuje zbog širenja poljoprivrede, prekomernog sećenja i slično. Područje koje se koristi za gajenje stoke po površini je jednako svetskim šumama.
Evropom dominiraju šume Rusije, koje ujedno imaju i najveći udeo u svetskim šumama, predstavljajući dom jedne četvrtine šumskog područja sveta. Iza Rusije sledi Južna Amerika sa jednom petinom šumske površine. Svega 15 zemalja sveta ima ceo procenat učešća u svetskim površinama šuma: Angola 1,64 %; Australija 3,30 %; Bolivija 1,25 %; Brazil 12,24 %; Kolumbija 1,46 %; Demokratska Republika Kongo 3,11 %; Indija 1,78 %; Indonezija 2,27 %; Meksiko 1,62 %; Peru 1,8 %; Rusija 20,09 %; Tanzanija 1,13 %; Ujedinjene države 7,63 %; Venecuela 1,14 %; Zambija 1,1 %; (Srbija 0,07 %).
Nova tehnologija omogućava precizno posmatranje šuma i dokazuje da zaštićena područja igraju ključnu ulogu u borbi protiv klimatskih promena. Naučnici koriste lasersku tehnologiju za procenu biomase šuma širom sveta, što im omogućava da izračunaju koliko ugljenika drveće zadržava u Zemljinoj atmosferi. Politika zaštite prirode ima ključnu ulogu u ublažavanju globalnog zagrevanja. Klimatske promene imaju raznovrsni uticaj na šume. Neke vrste drveća gube svoje stanište, dok druge mogu da se šire na nova. Sušni periodi ne prijaju mnogim vrstama, a često su praćeni i razornim požarima. Pored svega toga, klimatske promene utiču i na aktivnost štetočina, a već oslabljena stabla postaju lak plen. U Evropi se očekuje pomeranje vrsta ka severnijim (najčešće hladnijim) i višim oblastima jer temperatura sa porastom nadmorske visine na svakih 100 metara opada 0,6 °S. To znači da će sudbina mnogih vrsta zavisiti od sposobnosti migracije.
Poznato je da biljke u procesu fotosinteze apsorbuju ugljen-dioksid iz atmosfere, a oslobađaju kiseonik i stvaraju organsku materiju, odnosno rastu. Ekološki osvećeni ljudi su zabrinuti da se klimatske promene dešavaju prebrzo i da šume neće uspeti da migriraju na vreme.
Carić
Pevačica koja se najčešće može videti a i čuti, jer je njegova pesma pored lepote prepoznatqiva po jačini tonova, s obzirom na malo telo dužine do 10 cm. Raspon
krila ima od 13 do 17 cm, a težinu 6 do 12 g. Stanište carića su vlažne šume sa gustim grmljem gde se i gnezdi. Loptasto gnezdo od mahovine pravi u pukotini stene ili stabla, a najčešće na grani koja je na 2 m od zemlje.
Pacov
Glodar veličine do 12 cm, a može biti težak 1/2 kg. Boravi u šumama, na poljima,
ali i u gradovima gde dolazi u potrazi za hranom. Živi u grupama koje mogu
imati i po 60 jedinki. Pravi gnezdo u šupljinama stabala, nekada na granama,
ili u drugim otvorima koje nađe na prostoru u koji dođe. Po čoveka je opasan
jer na koži može nositi uzročnike teških bolesti, od kojih on sam ne boluje, ali ih prenosi ljudima.
