Događaj Lazarevog vaskrsenja se prema jevanđeljima dogodio u Vitaniji i uvod je u novu veru, u Vaskrsenje kojeg sve hrišćanske crkve ove godine proslavljaju istog datuma – u nedelju 4. aprila.
Vrbica je za pravoslavne hrišćane praznik dečije radosti jer je, prema jevanđelju, Hristos polazeći u Jerusalim rekao: "Pustite decu k meni jer takvih je carstvo nebesko". |
Prema jevanđelskom predanju, Hristos je stigao u Vitaniju četiri dana posle smrti Lazareve, oživeo ga i digao ga iz groba, pa je taj praznik poznat i kao Vaskrsenje Lazara Četvorodnevnog.
U hrišćanstvu taj praznik ima značenje pobede života nad smrću i na bogosluženjima se tog dana pominju voljna stradanja Hristova i vaskrsnuće Lazarevo kao jemstvo za vaskrsenje svih vernika.
Vaskrsenje Lazarevo naljutilo je prvosveštenike i, kako kaže jevanđelsko predanje, neposredan je povod za odluku judejske skupštine o pogubljenju Spasitelja.
Prema predanju, Lazar je, kao kiparski arhiepiskop, živeo još 30 godina po vaskrsenju, propovedajući hrišćanstvo.
U Larnaki, na Kipru, i danas postoji crkva svetog Lazara Četvorodnevnog u kojoj je služio i, kako kaže predanje, do kraja života se nije nasmejao tugujući za raspetim Hristom.
Pravoslavni vernici istovremeno proslavljaju i Vrbicu koja, prema kanonu crkve, počinje službama bdenja u navečerje Cvetne nedelje, svečanog ulaska Hristovog u Svetu zemlju.
Vrbica je takođe posvećena uspomeni na ulazak Hristov u Jerusalim, gde su ga deca svečano dočekala i pozdravila.
Tada se u našim hramovima u popodnevnim časovima služi večernje bogosluženje, i u crkvu se unose mladi vrbovi lastari, tek ulistali.
Pošto se vrba osveti, sveštenik narodu deli grančice, i zatim se vrši trokratni ophod oko hrama sa crkvenim barjacima, ripidama i čiracima. Narod obilazi oko hrama uz pevanje tropara Lazareve subote.