Srpska pravoslavna crkva (SPC) danas proslavlja Petrovdan, praznik posvećen Svetim apostolima Petru i Pavlu.
Ovaj praznik je pomen na stradanje Svetih apostola Petra i Pavla, koje se dogodilo u Rimu 67. godine nove ere, a prema nekim izvorima 69. godine nove ere.
Petar je rođen u mestu Vitsaida, na obalama Galilejskog jezera. Bio je jedan od 12 apostola i nerazdvojni Hristov prijatelj i sledbenik. Njegovo pravo ime bilo je Simon, a ime Petar (na grčkom znači ‘kamen’ ili na hebrejskom Kifa) dao mu je Hristos zbog njegove tvrde vere.
“Ti si, Petre, stena na kojoj ću sagraditi crkvu svoju i vrata paklena neće joj ništa moći”, kaže Jevanđelje po Mateju.
Nakon Hristovog vaznesenja i silaska Svetog Duha na apostole, propovedao je veru po Palestini, Siriji, Antiohiji, Maloj Aziji i Rimu, gde je dva puta boravio. Kao episkop proveo je sedam godina u Antiohiji i tada je za sledbenike Hristovog učenja nastao pojam hrišćani.
Za vreme vladavine imperatora Nerona u progonu hrišćana uhvaćen je i bačen u tamnicu.
Pavle, koji se pre krštenja zvao Savle, rođen je u Tarsu. Bio je veoma obrazovan i imao je status građanina Rima. Pavle nije spadao u grupu prve dvanaestorice apostola, već u grupu sedamdeset drugih apostola. U mladosti je bio revnosan progonitelj hrišćana, vere koju su tadašnji Judejci smatrali za jeres.
Kada je krenuo u Damask, na putu je sevnula munja i začuo se glas s neba: “Savle, Savle, zašto me progoniš?”, posle čega je oslepEo. Savle je tri dana bio slep, ali mu se vid vratio posle krštenja.
Uzevši ime Pavle, od reči “paulus” što znači mali, propovedao je hrišćanstvo na većem području Mediterana. Dvanaest poslanica Svetog Pavla čini deo Novog zavjeta.
Pavle je uhapšen u Rimu i bačen u tamnicu. Pogubljen je zajedno sa Petrom. Pavlu je odrubljena glava, a Petar je raspet na krst naopačke. Na ikonama ova dva sveca predstavljaju se zajedno – Petar drži ključeve u ruci, a Pavle mač.
Petrovdanskim slavljem završava se Petrovski post i počinje pričešće vernika koji su poštovali pravila predviđena kanonom Crkve.
Kod Srba postoji običaj da se uoči ovog velikog praznika pale lile, koje se prave od mlade kore divlje trešnje ili breze. Obično se to radi na mestima gde se narod okuplja, na trgovima, raskršćima i u tome učestvuju deca i omladina.
Paljenje vatre i lila simbolizuje vreme kada su hristoborni carevi progonili i mučili hrišćane, vezujući ih za drvene stubove, natapajući ih smolom i paleći ih. Njihova tijela su tada gorela kao buktinje, osvetljavajući trgove kao danas simbolične vatre i lile.
