pixabay.com
Poreklo naziva datira još iz Mesopotamije, tačnije grada Vavilona, gde je postojao običaj da mesec dana posle venčanja nevestin otac svog zeta snabdeva sa onoliko medovine koliko ovaj može da popije.
Pošto su Vavilonci koristili lunearni kalendar ovaj mesec se nazivao “mesecom meda”.
Odatla zapravo i potiče današnji naziv “medeni mesec”.
U istočnoj Evropi ovom piću su se pripisivala i lekovita svojstva – ratnici su njime ispirali rane, a svi su ga pili kako bi što duže živeli.
Medovini su se pripisivala i afrodizijačka svojstva te su se novopečeni supružnici ohrabrivali da ga piju u što većim količinama, kako bi što pre dobili naslednike.
