Mnogi naučnici su zabrinuti zbog nepoznanice koji od gasova će se osloboditi topljenjem permafrosta, odnosno zone večitog snega i leda.
Oslobađanje ugljenika iz zamrznutog zemljišta, koji se skupljao u zemlji hiljadama godina, može drastično da zagreje našu planetu. Ono u šta naučnici nisu sigurni, jeste da li će oslobođeni ugljenik da bude ugljen-dioksid, ili još opasniji metan, koji proizvodi efekat staklene bašte, navodi sajt Popsci.
Permafrost je zemljište koje je zamrznuto cele godine. Hiljadama godina biljke i životinje su umirale i trulile a zamrzavanjem tako obogaćenog zemljišta zaključao se i ugljenik u njemu.
Kada se permafrost odmrzne, mikrobi su u stanju da razgrade njegovu organsku materiju. U vlažnom zemljištu koje je obogaćeno kiseonikom ova organska materija se uglavnom pretvara u ugljen-dioksid. U vlažnim uslovima sa malo kiseonika, umesto toga pretvara se u metan, koji planetu zagreva 86 puta više od ugljen-dioksida.
Čak i ako ne osetimo nagli skok metana, to ne znači da Arktik nije u riziku da postane glavni izvor ugljenika. Permafrost se i dalje gubi zbog klimatskih promena. Čak i ako se uglavnom pretvara u ugljen-dioksid, to je još mnogo emisija iz tog zemljišta. Više ugljen-dioksida od metana nije nužno bolje, budući da ugljen-dioksid dugo opstaje u atmosferi, te se zadržava i zagreva planetu duže od metana.
