Analitički centar Evropskog parlamenta konstatuje da je dijalog Beograda i Prištine tokom 10 godina sastanka u Briselu imao izvesne “početne uspehe”, ali da se proces “otegao” i da sada pokazuje “ograničene rezulatate”.
“Ima više razloga za ograničene rezultate dijaloga, od unutrašnje političke situacije u obe strane u procesu, do dvosmislenih i različitih očekivanja od sporazuma o normaliazciji”, navodi se u danas objavljenoj analizi analitičara pri EP.
U analizi, namenjenoj za internu upotrebu i informisanje evropskih parlamentaraca, podseća se da su i Srbija i Kosovo iskazali želju da postanu deo EU i naglašava da su regionalna saradnja i dobrosusedski odnosi ključni za proces pristupanja EU za sve zemlje Zapadnog Balkana.
“Uprkos početnim uspesima, kao što je bio Briselski sporazum iz 2013. godine, dijalog Beograda i Prištine, koji je počeo pod pokroviteljstvom EU 2011, se otegao. Dijalog je ponovo pokrenut 2020. godine što je podržala međunarodna zajednica. Međutim, zbog nedostatka koordinacije i komunikacije između EU i SAD nije bilo pravog napretka”, stoji u danas objavljenom tekstu.
“Cilj Kosova je jasan – priznanje državnosti od strane Srbije, dok za Srbiju normalizacija odnosa predstavlja ekonomsku normalizaciju, a vrlo je ograničen prostor van toga”, navodi se u tekstu.
Dodaje se da Srbija naglašava da proces normalizacije odnosa mora da ostane u okvirima definisanim Ustavom Srbije koji Kosovo smatra sastavnim delom srpske teritorije, kao i u okvirima Rezolucije SB UN 1244.
“Trenutno, najosetljivije pitanje je uspostavljanje Zajednice/Asocijacije srpskih opština na Kosovu, što je dogovoreno 2013. godine. To pokazuje da su izazovi duboko ukorenjeni u istoriji i imaju širi regionalni kontekst”, zaključuje Analitički centar Evropskog parlementa.
Krivak