Po porodičnoj legendi, u Šćenicu su se naselili preci iz Rijeke Crnojevića – dva brata: Čiča po kome su Čičkovići i Radul od koga su Radulovići. Samo ova dva prezimena i postoje u selu i svi slave isto krsno ime, Đurđevdan.
Šćenica je u zaleđu Dubrovnika, na samoj granici Hercegovine i Hrvatske, u obasti Bobani. Bobani su nahija u srednjovekovnoj bosanskoj državi koja je imala poseban položaj jer je bila vlaški katun. Ona je u dokumentima prvi put zabeležena 1430, ali se pominje i mnogo ranije. Sa prodorom Turaka na Balkan, a zbog povlastica u pomorskoj trgovini, Dubrovnik će za sve okolno stanovništvo kao bogat i slobodan grad postati prava meka.
U selu Šćenici Čičkovića više nema početkom 20. veka. Nema ih nigde ni u Hercegovini, Dubrovniku, jadranskim ostrvima, Konavlima, ali zato ima Čiča i to katolika u oblasti Neretve i u Sarajevskom polju. Pravoslavnih Čiča sa slavom Đurđevdan ima samo u bosanskoj Krajini, oko Dubice, Petrovca i Krupe. Ima i Čičića, sa sijaset drugih slava.
U Crnoj Gori ne postoji ni jedan jedini Čičković, ali ima Čičića u Drobnjaku, sa slavom Đurđevdan od uskoka Miloševića-Planjana. Najbliži rođaci su im Pešići.
Zato Čičkovića ima (ili ih je bilo do poslednjeg rata) u Hrvatskoj isključivo u selima mnogih opština.
M. Radeka u "Karlovačkom vladičanstvu" navodi za Čiče iz Kninske krajine da slave Jovanjdan, Vartolomeja i Varnavu, Đurđevdan, Sv. Kralja Dečanskog i Sv. Panteliju.
Ako su se Radule i Čiča na Šćenicu doselili iz Rijeke Crnojevića i da je srednjovekovna župa Bobani bila zapravo vlaški katun i da imena braće zvuče vlaški, onda legenda ima smisla, jer je Ivan Crnojević davao zetske katune na ispašu vlasima koji su stizali i do Rijeke Crnojevića i do Cetinja.
Uz to, u tursko doba u ljubuškom kotaru, gde spada i Šćenica, bilo je hrišćana spahija. Godine 1691. pominju se spahije Raduo, Sekuo i Vasi(lije), sinovi spahije Ivoja kod manastira Zavale. A 1716. u vreme kad Austrija i Mleci drže ove krajeve, ovaj manastir se obnavlja i kao priložnici se navode Čičkovići iz Popova, za koje se danas ne zna niti ih tamo ima.
Smatramo da se porodica Čičkovića doselila iz Crne Gore, ali da su i u njoj bili doseljenici, to jest da su poreklom iz Makedonije, od Ohrida, gde se stric naziva "čičko", pa je to mogao biti ili srodnički termin ili nadimak, a njegovi se, kao stočari (ne i etnički Vlasi nego samo "vlasi" po zanimanju) odselili u Crnu Goru, pa u Hercegovinu.
