Mada naziv "čun“ u prvi mah deluje kao jezička figura, činjenica je da je oblik trupa nekih hidroaviona bio u formi centralnog čamca – čuna. U mnogim evropskim jezicima stručni naziv ovakve letelice znači upravo to, leteći čun (Flying Boat).
Tokom XX veka, sa vodenih površina ovih prostora uzletali su, i na vodu sletali, hidroavioni, amfibije i hidrojedrilice. U prikazu ovih letelica uočljivo je da su mnoge od njih bile proizvod domaćih proizvodnih snaga.
Uglavnom na prostoru Srbije, postojala su industrijska preduzeća – fabrike aviona, hidroaviona i jedrilica: Ikarus, Rogožarski, Zmaj, Kraljevo, Utva, Albatros, kasnije i Vršac, kao i Soko, u Mostaru, i neke druge konstruktorske i proizvodne jedinice na teritoriji nekadašnje Jugoslavije.
Izložba "Leteći čunovi“ – čamci koji lete, letelice koje plove nastala je kao projekat "Galerije ’73“ u okviru manifestacije "Dani evropske baštine“ 2007. godine. Građa za ovu postavku potiče iz kolekcija dvojice istraživača i publicista, vrsnih poznavalaca istorije vazduhoplovstva, Šimeta Oštrića i Milana Micevskog.
Zahvaljujući saradnji sa "Galerijom ’73“ posetioci će imati mogućnost da u Galeriji nauke i tehnike SANU ponovo vide ovu interesantnu izložbu koja je zasnovana na bogatom nasleđu i tradiciji vazduhoplovstva na ovim prostorima.
