Glumac Bogdan Diklić dobitnik je nagrade “Aleksandar Lifka” za izuzetan doprinos evropskoj kinematografiji u kategoriji domaćih stvaralaca, koju dodeljuje Festival evropskog filma Palić. Na malim ekranima ga gledamo već četiri decenije, a skoro nijedan kultni domaći film nije snimljen, a da nije imao ulogu u njemu. Ostvario je više od 150 rola na filmu i televiziji, a proslavio se i rolama u brojnim jugoslovenskim filmovima, kasnije i zemljama bivše Jugoslavije. Na filmu je debitovao 1976. u filmovima “Devojački most” i “Vojnikova ljubav”. Tu su i uloge u “Mirisu poljskog cveća” Srđana Karanovića i “Nacionalnoj klasi”, a igrao je u gotovo svim ostvarenjima Gorana Markovića, među kojima su i “Majstori, majstori” i “Variola vera”.
Rođen je 1. avgusta 1953. u Bjelovaru u Hrvatskoj. Tamo je završio osnovnu i srednju školu, a u Beograd se seli 1972. i upisuje Fakultet dramskih umetnosti u klasi profesorke Ognjenke Milićević. Početak karijere vezuje se za rodni grad u kom se amaterski bavio glumom.
– Naravno da je dolazak u tako veliki grad za mene bio ogroman šok. Došao sam iz malog Bjelovara u veliki Beograd kao sin jedinac iz roditeljske kuće. Osećao sam se kao da sam ispao iz gnezda.
Fasciniran je, kaže, bio samim gradom i pozorištem, kao i činjenicom da je mogao na ulici da sretne Dragana Džajića ili da uživo gleda velikana Ljubu Tadića i mnoge druge glumce koje je do tada mogao da vidi samo na filmu ili televiziji.
Retki su glumci koji uspevaju da sa samo 22 godine postanu članovi ansambala nekog od velikih pozorišta. Ipak, to mu je 1975. pošlo za rukom, a matična kuća mu je postalo Narodno pozorište. Igrao je Stipijana u “Kaliguli”, Pjera Bazuhova u “Ratu i miru”, pa Olivera u predstavi “Kako vam drago”. Bio je Molčaljin u komadu “Nevolje zbog pameti”, te Pera Kalinić u “Gospođi ministarki”. Nakon 20 godina napustio je Narodno pozorište i postao član Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Na ovoj sceni je, takođe, odigrao velike i značajne uloge. Utelovio je Dušana u “Beogradskoj trilogiji”, Alfonsa u “Italijanskoj noći”, pa Andriju u “Pandorinoj kutiji”. Inače, veću popularnost stekao je ulogom Bože Čombeta u humorističkoj seriji Srđana Karanovića “Grlom u jagode”, a sjajne glumačke sposobnosti pokazao kao Lazar Maraš u filmu i seriji “Južni vetar”, nedavno prikazanoj na nacionalnoj televiziji.
Tokom Sterijinog pozorja 2009. u Novom Sadu, za vreme izvođenja predstave “Kandid ili optimizam”, pozlilo mu je. Primljen je u bolnicu, gde je kasnije i operisan zbog srčanog udara.
Iako malo govori o privatnom životu, poznato je da se 2000. godine oženio 20-ak godina mlađom koleginicom, glumicom Dijanom Marojević, sa kojom je dve godine nakon venčanja dobio ćerku Sofiju. Mnoge je iznenadila vest da se ovaj bračni par razveo, a glumac nije želeo da komentariše tu vest. Godinu dana nakon toga je hrvatskim medijima priznao da su se on i Dijana razveli, ali da su u dobrim odnosima i da zajedno brinu o njihovoj, tada maloletnoj ćerki.
Objavio je knjigu “O glumi bez glume”. Dobitnik je brojnih nagrada.
