Na današnji dan rođen je Elijas Kaneti, nemački književnik, dobitnik Nobelove nagrade za književnost. Najpoznatija dela su mu roman „Zaslepljenost“ i studija „Masa i moć“.
Elijas Kaneti rođen je 25. jul 1905. godine kao dete biznismena Žak Kanetija i Matilde Arditi u Ruseu, gradu na Dunavu u Bugarskoj. Njegovi preci bili su sefardiski Jevreji. Pravo porodično bilo je Kanete, nazvano prema selu u Španiji.
Detinjstvo je proveo detinjstvo, od 1905. do 1911. godine, u Ruseu, dok se porodica nije preselila u Mančester, Englesku, gde se Kanetijev otac pridružio poslu koji su započela braća njegove supruge. Godine 1912. Žak Kaneti iznenada umire, a majka se sa decom selu najpre u Lozanu, a potom u Beč.
Njegova majka insistira da govori nemački jezik, iako je do ovog vremena Kaneti već govorio Ladino (
maternji jezik), bugarski, engleski i slabije francuski. Porodica se potom seli u Cirih (1916. – 1921.), a zatim (od 1924.) u Frankfurt, gde će završiti srednju školu.
1924. Kaneti se vaća u Beč kako bi studiao hemiju. Međutim, njegovo glavno intresovanje tokom godina provedenih u Beču postaju filozofija i književnost. Upoznat sa književnim krugovima, počinje da piše. Diplomirao je 1929. godine, ali nikada nije radio kao hemičar.
Pre nego što je pobegao u Veliku Britaniju, objavio je dva dela, reflektujući iskustva Nacističke Nemačke i politički haos koji je u to vreme vladao, roman “Zaslepljenost” (1935) i studiju “Masa i Moć” (1960).
Kao pisac na nemačkom jeziku, Kaneti je osvojio Nobelovu nagradu za knjižvenost 1981. godine, za “stvaralaštvo koje je obeleženo širinom pogleda, bogatstvom ideja i snagom umetničkog nadahnuća.”
Sedamdesetih godina, sve češće putuje u Cirih, gde živi poslednjih 20 godina. Umro je 1994. godine.
