Nekadašnji đaci Radničkog univerziteta Novi Beograd u Beču proslavili su 30 godina mature. Bivši učenici jedine naše škole koja je imala redovnu nastavu u Austriji, rođeni 1969. i 1970. godine, okupili su se u restoranu Konak 2 i podsetili se uspomena iz školskih dana.
Radnički univerzitet Novi Beograd, kasnija Politehnička akademija imala je godinama redovnu nastavu za srednjoškolce. Više stotina učenika u njoj je steklo diplomu priznatu u Austriji sa kojom su bez problema mogli da upišu i studije, ako su želeli. Tokom školovanja sticali su stručna znanja u srednjoj turističkoj ili mašinskoj školi, po nastavnom planu iz nekadašnje Jugoslavije.
Jedan od bivših učenika je i Dragan Kračunović.
– Meni je ta škola mnogo značila i omogućila mi je da danas radim u struci koju sam završio. A završio sam smer metalostrugar i tehnolog programer, i već 30 godina radim kao alatničar u Beču – kaže Kračunović, koji je sa drugarima proslavio tri decenije mature.
On ističe da je ta škola za decu koja su dolazila iz bivše Jugoslavije, a koja nisu znala nemački, bila idealna.
Kračunović navodi da je na okupljanju video mnoge koje prethodno godinama nije viđao.
– Sa nekima sam ostao u kontaktu i sretali smo se, ali tek organizovanjem ovakvih susreta, a ovo je već peti susret nas đaka Radničkog univerziteta u Beču, obnovljen je kontakt sa onima koje nisam viđao – rekao je on.
Inače, kroz školu u Beču, koju je vodio direktor Momčilo Mirković, prošlo je više hiljada naših građana. Radilo se pre svega o deci naših gastarbajtera, koju su roditelji, posle više godina školovanju u domovini, dovodili u Beč.
Naime, mnogi naši gastarbajteri došli su u Austriji u nameri da ostanu samo nekoliko godina i da se vrate kućama, ali su se te godine pretvorile u decenije.
Pošto su najpre nameravali da samo “kratko” ostanu u Austriji decu bi ostavljali svojim roditeljima u otadžbini, tako da su ona školovanje započinjala tamo.
Kako je sve više naših ljudi uviđalo da se “privremeni ” boravak u inostranstvu produžio, dovodili bi decu u Austriju, a pošto ona nisu znala nemački, škola na tadašnjem srpsko-hrvatskom jeziku, bila je više nego poželjna.
Kao i nekadašnja zemlja, tako je i škola “nestala” u Beču posle smrti Momčila Mirkovića.
Praksa u IMT
U školi su predavali nastavnici iz svih delova bivše Jugoslavije, a đaci su, tokom obrazovanja, imali i ekskurzije kao sastavni deo nastave. Putovalo se u tadašnju SFRJ i upoznavani su svi njeni krajevi. Kračunović se o prisetio i toga, navodeći da je tokom školovanja dva puta išao na ekskurziju.
– Obišli smo Obrenovac i okolinu, obavili praksu u Beogradu u IMT-u i radionici Radničkog univerziteta Novi Beograd, ali obišli smo i Varaždin, Zagreb i Kumrovec
– seća se Kračunović.
