Pozorišni, filmski i televizijski glumac Zoran Cvijanović dobitnik je nagrade „Mija Aleksić – Biti glumac“, za 2024. godinu. Nagrada je, u čast velikana jugoslovenskog i srpskog glumišta Mije Aleksića, rođenog u Gornjoj Crnući (opština Gornji Milanovac) ustanovljena 2018. godine i dodeljuje se dramskom umetniku za izuzetan doprinos umetnosti glumi. “Ima jedan poseban značaj za mene što je ovo vreme kada čovek počinje malo da smanjuje ambicije, da se prilagođava toj nekoj ideji o godinama. A onda vam dođe jedna ovakva nagrada i vi se setite nedostižnog Mije Aleksića i ustvari shvatite da ispred vas još uvek ima mnogo, mnogo nekog prostora, rekao je Cvijanović, koji je u januaru ove godine odigrao poslednju pozorišnu predstavu “Pigmalion” u stalnom radnom odnosu i otišao u zasluženu penziju.
Proslavio se ulogom Šojke u seriji „Sivi dom“. Uz njegovo ime često vezujemo epitet legendarni, što je odavno opravdao brojnim ulogama.
Rođen je 25. januara 1958. godine u Beogradu. U petom razredu osnovne škole je počeo da pohađa časove glume u dečjoj dramskoj grupi Bate Miladinovića i Anite Brzanović. Kao dete bio je zaljubljen u glumu Petra Kralja. Ušao je, kaže, u svet glume u trenutku kadanije bio sposoban da osvešćeno razmišlja o tome.
“Na tome sam zahvalan mojoj majci koja me je bez nekog logičnog objašnjenja, na jedan potpuno iracionalan način, uputila u svet glume, pozorišta i filma.
“Zapravo, ona je bila socijalna radnica koja je radila sa maloletnim delikventima, i odlučila je da me skloni sa ulice i odvede u dramski studio Bate Miladinovića”.
Gluma je za njega od samog početka bila prilika da upozna ljudsku prirodu. Gluma je, kako kaže, zapravo ceo njegov život.
“Sve što sam doživeo, radio, postigao, došlo je s te strane”.
Završio je gimnaziju i upisao Stomatološki fakultet, ali ljubav prema glumi je prevladala pa je prešao na Fakultet dramskih umetnosti. Diplomirao je 1982. godine. Bio je u klasi profesora Minje Dedića čiji je naziv bio „klasa visokog rizika“.
Veruje da se ljudi rađaju kao ljudi, a da život od njih pravi pozitivne i negativne ličnosti. Važi za skromnog čoveka i veruje da je ova osobina jedna od najvažnijih vrlina.
Na pitanje da li je ikada, poput mnogih njegovih kolega, razmišljao o tome da napusti Srbiju i u inostranstvu pokuša da izgradi karijeru odgovorio je: “Glumci su glumci tamo gde su rođeni. Jezička barijera te prosto odvaja na jedan veštački način. Ovo što ja sad govorim poreklo je vreme jer se svet pomešao, pa su junaci vremenom postali doseljenici, izbeglice, stranci, tako da bi čovek mogao da kaže da bi i tu mogla da se nađe neka interesantna uloga. Ali čini mi se da je dobro što sam ostao ovde, i to za mene nikada nije bila dilema.”
Spada u one javne ličnosti koje svoj privatni život ljubomorno čuvaju od medija i javnosti uopšte. Bio je u braku sa Svetlanom Lanom Cvijanović, ćerkom glumca Marka Todorovića koji se proslavio ulogom Milana Todorovića u serijalu „Lude godine“. Ćerka Milena, podarila mu je unuku Lanu. Sinonim je za komediju, a većina ga odavno zove Mile Tranzicija, po ulozi tranzicijskog gubitnika.
